zondag 26 augustus 2012


Eind augustus

Eind augustus is in de wijngaard een fijne tijd. Er gebeuren dingen. Dingen die verandering, rijping aankondigen. Bij ons zijn - met dank aan superstagiaire Ad - de groenstroken deze week goed kort gemaaid, waarschijnlijk voldoende tot de oogst. Wanneer de septembermaand een beetje natter wordt, en de dauw wat langer blijft hangen, is er nu in elk geval geen hoog gras of kruid meer waarin dauw of regenwater lang kan verwijlen. Goed tegen de schimmels dus, en goed voor de warmtehuishouding in de wijngaard (want nat = koud) - en ook prettig wanneer je laag bij de grond op inspectie moet om de conditie en het suikergehalte van de trossen te checken.

Daarna werden deze week ook de netten opgehangen, tenminste voor Johanniter. De snoeiwijze voor de meeste druivensoorten in Nederland (d.w.z. guyotsnoei of enkele of dubbele strekkers), maakt dat je van tevoren weet dat de druiven maar in een heel smalle 'bandbreedte' aan de struik zullen hangen. Vandaar dat je kunt volstaan met een net, tegen vogels en wespen, dat niet breder ('hoger') is dan 90 cm. Terwijl de hele loofwand wel zo'n 2.30 meter hoog is.

 
De netten zijn helder blauw, een 'tegennatuurlijke' kleur, die vogels in elk geval onprettig vinden, en waardoor de meeste vogels (zeker bij witte druiven) gewoon ook niet zíen kunnen dat er lekker snoepgoed onder hangt. Bovendien zijn de mazen fijn genoeg om zelfs ook een enkele verdwaalde wesp buiten te houden.


Solaris

Een ander verhaal wordt het wanneer je de vroegrijpe witte Solaris hebt aangeplant, die nu al goed zoet aan het worden is. Altijd precies in de tijd dat de wespen hun wintervoorraad op orde hebben, en 'limonadewesp' worden: dat wil zeggen wespen die in hun nadagen verder van werk verschoond zijn, en als vrije oefening nu mogen halen wat ze kunnen.

De aanvallen van wespen zijn op sommige plekken ook dit jaar weer zo massief & enorm, zelfs dóór de netten heen, dat er steeds meer wijnboeren zich afvragen of Solaris om die reden wel een goede soort is voor ons land. De schade kan (inclusief de schimmels in de kapotte bessen) oplopen tot wel driekwart van de oogst. Je hoort dan ook steeds meer stemmen opgaan die herplanting overwegen met een soort die later afrijpt  - waarmee het wespenprobleem vanzelf weg is.
 
Wij hebben die stap twee jaar geleden gemaakt. We hebben Solaris vervangen door Souvignier Gris. Onze vierjarige Solarissen lieten zich (op een dag die daar volgens de biodynamische sterren-kalender perfect voor was) goed uitgraven en transplanteren naar een mooie tuin in Hummelo. Waar een wijnbouwvriend nu dus ook een paar rijtjes Solaris heeft, als aanvulling op zijn wijngaard. De planten staan er donkergroen en wuchsig bij, de oogst lijkt uitbundig... en de wijnboer is druk in de weer met wespenvallen...  Sorry Gerard :-) .
 
Copyright (c) Jet Wester 2012
 
 

woensdag 15 augustus 2012


Zenmaster of wine

Het loopt al mooi richting september. De trossen van de blauwe druivensoorten verkleuren, en de netten, in elk geval voor Solaris worden langzamerhand weer van stal gehaald. De oogsten komen in het verschiet, en de aandacht van de wijnboer verplaatst langzaam maar zeker van wijngaard naar wijnkelder.

Deze tijd, die in feite de wintertijd al een beetje inluidt, kan ook heel goed een aanleiding zijn om je kennis van de wijnmakerij te willen opfrissen of aan te vullen. Een bóek kortom. Of minstens een paar goede informatieve websites. 

Soms vind je zo'n boek waarvan je denkt: Yess! - dat is precies helemaal wat ik weten wil, inclusief toon, manier van uitleg & moraal van het verhaal. Een boek dat je in een ideale wereld zelf geschreven had willen hebben - als je de kennis en ervaring ervoor gehad had.


Voor mij was het boek van Volker Schneider, Önologische Aspekte früchtiger Weine er zoeen. Twee keer achter elkaar gelezen. Het was inderdaad winter. Op deze plek geen samenvatting van het boek: we houden het bij de aanbeveling dat ook in gesprekken met bekenden, wijnbouwers aan de Moezel en de Nahe in Duitsland het boek steeds weer zomaar ter sprake komt - iedereen blijkt het gelezen te hebben, en ik ben zeker niet de enige die het als een soort persoonlijk werkboek voor de wijnmakerij beschouwt. Of filosofieboek misschien.


Schneider is inmiddels een beetje een guru aan het worden. Eén hoofdstuk heet "Der psychologische Schönungsbedarf" en gaat over de onzekerheden van de wijnmaker die klaart en filtert omdat hij de zaak schoner dan schoon wil hebben - terwijl de wijn er feitelijk de dupe van wordt. Schneider stelt hier een uiterst zeker, vakbekwaam en verrassend kontrolliertes Nichtstun tegenover. Als een ware zenmeester. En hij laat je zien dat ook jij zo'n zelfde houding kunt verwerven. Onzekerheid maakt plaats voor zekere vakkennis en nuchter inzicht.  

Vondst
Dit stukje is dus niet een samenvatting van een boek. Wat ik hier wel wil doen is de lezer attent maken op de website van deze zenmeester van de wijnbouw, want een website heeft hij ook. Inhoudelijk een ware vondst op het Internet, ook voor wie het boek nog even het boek wil laten. In de vertikale menubalk op de site, aan de linkerkant staan de onderwerpen waarover deze Weinbauberater zijn licht doet schijnen. Gratis & voor niets. De site spreekt voor zich. Van harte aanbevolen.  http://www.schneider-oenologie.de/dnn/Home/tabid/36/language/de-DE/Default.aspx

En als je ooit, ook als is het maar één keer, een vakboek in recht Deutsch wilt aanschaffen, dan weet je het hè? Gewoon bij Bol (let even op de curieuze beschrijving van het boek): http://www.bol.com/nl/p/onologische-aspekte-fruchtiger-weine/1001004008745921/

Volker Schneider, Önologische Aspekte früchtiger Weine. Die Rolle von Oxidation und Reduktion. 2008. Österreichischer Agrarverlag (AV-Buch), Leopoldsdorf. ISBN 978-3-7040-2294-3


Copyright (c) Jet Wester 2012

donderdag 9 augustus 2012


Schwarzfäule deel II

In een vorige bijdrage (genaamd "Schwarzfäule", zie elders op dit weblog onder het hoofdje Ziekten) bespraken we een aantal mogelijkheden om deze gevaarlijke schimmel te bestrijden, ook voor wie geen spuitlicentie heeft.

Wie wel een spuitlicentie heeft, spuit het middel Flint, maar kleine wijngaarden moeten het grotendeels doen met het direct zorgvuldig wegnemen (en buiten de wijngaard brengen) van aangetast blad - zelfs al met één enkele lichtbruine vlek - en ook de aangetaste trosjes. Dit wordt aangevuld met een keer of drie spuitzwavel (Microsulfo, Bayer, 5 ml per liter) vóór de bloei.

We zijn echter, vanwege een bericht over grote schade bij een hobbywijngaard, vooral in Johanniter, op zoek gegaan naar vrij (zonder licentie) verkrijgbare aanvullingen op dit regime. En vonden een antwoord in de werkzame stof "triadimenol", in Nederland bij het tuincentrum of op het Internet verkrijgbaar in kleinverpakking onder de naam "Exact" van Bayer. Ditzelfde middel heet in Zwitserland anders, de werkzame stof is echter dezelfde, en Bayer beveelt het daar aan voor Schwarzfäule. Zie deze link:
http://xmedia.bayercropscience.ch/pdf/2012080822181822671687.PDF


De producent zegt dat het middel idealiter gemengd wordt met een Folpet-achtig middel. Dat hebben we dan weer niet, maar triadimenol, of liever gezegd Exact, hoort op zichzelf staand dus ook al een zinvolle, waarschijnlijk voldoende aanvulling te zijn op het wegnemen van aangetast blad (en een enkel trosje) na de bloei. De kuur staat of valt met de zorgvuldigheid van de inspecties. Niet vaker dan 3x na de bloei spuiten, niet korter dan 30 dagen vóór de oogst. Het middel is niet gevaarlijk voor bijen.


Copyright (c) Jet Wester 2012