Anagrus Atomus
Jonge wijngaarden hebben nogal eens te kampen met plagen van
ongedierte, die aanhouden tot er een nieuw natuurlijk evenwicht bereikt is - in
feite een evenwicht tussen de schadelijke insecten die de druif belagen, en de nuttige
insecten die de schadelijke populaties in toom houden.
Zo hadden we in de wijngaard in Arnhem in het begin een hevige aanval van de groene druifcicade. Het blad van de
eerstejaars planten haalde het niet tot de natuurlijke bladval in de herfst;
het was al in september bezweken onder de cicaden-schade. De schade lijkt veel op een gebrekverschijnsel
(gebrek aan magnesium met name), en is daarvan eigenlijk alleen goed te
onderscheiden door de vele witte huidjes van de cicaden aan de onderkant van het aangetaste
blad, waar de cicade uit is gekropen op weg naar een volgend groeistadium. De
druifcicade heeft een aantal nymf- en adult-stadia.
In de meest bekende verschijningsvorm ziet de druifcicade er
- met het blote oog - uit als een gifgroen naaldje van ongeveer een halve centimeter, dat bij
agitatie zijwaarts wegspringt.
De plaag ging voor een groot gedeelte vanzelf over, tot er vorig jaar, vijf jaar later, wel
een evenwicht bereikt was, maar de schade nooit echt verdween. Daarom vonden
we het tijd voor hardere maatregelen!
Eén van de hardste maatregelen die tegen de druifcicade
getroffen kunnen worden is het planten van de liefelijke wilde hondsroos, de rosa canina. Geen andere
wilde roos: alleen deze. De rosa canina
heeft een dwergwespje bij zich, de anagrus
atomus, die bijzonder graag parasiteert op juist de druifcicade. Hij legt
er eitjes in. Die larfjes worden, en die zich vervolgens door de cicade heen een weg
naar buiten vreten. Bruut geweld op de vierkante micrometer.
Deze nano-oorlogvoering hebben we ingezet. We hebben, zoals
je in Duitse wijngaarden ook vaak ziet, een heggetje van hondsrozen geplant aan
de rand van de wijngaard, die dit jaar hun eerste bloei zullen hebben. Het is
spannend om te zien of de schade van de cicaden dit jaar al zal uitblijven.
Dit soort interventies, die neerkomen op het inzetten van vaak moderne biologische inzichten, zijn wat ons betreft goede voorbeelden van duurzaam biologisch wijngaardbeheer. Zie voor een ander voorbeeld
de bijdrage Bois Noir binnen het onderwerp Wijngaard op dit weblog.
Meer over de druifcicade is te vinden op http://www.lwg.bayern.de/weinbau/rebschutz_lebensraum_weinberg/15253/
Copyright (c) Jet Wester 2012
